Aforyzmy

Aforyzm 21 / Aphorism 21

  • So fest wie die Hand den Stein hält. Sie hält ihn aber fest, nur um ihn desto weiter zu verwerfen. Aber auch in jene Weite führt der Weg.
  • Z taką siłą, jak dzierżony w dłoni kamień. Lecz mocny chwyt służy tylko dalekiemu odrzuceniu. W ślad za tym rzutem wiedzie droga.
  • Tak fest, jak gorść trzimo berga. Rynczysko, kere akuratnie trzimie, coby dalij niōm frunknōć. Ale drōga tyż wiedzie tam, kaj było ôdciepniōnte.
  • Z taką mòcą, z jaką rãka trzimie kam. Na mòc je leno do te, cobë kam cësnąc dalek. W szlach za tą szmërgą jidze darga.
  • Zes takum siułum, jak pazura trzymie kamlota. Ale ta siuła jes ino na to, żeby dalecharno śwignuńć kamlotym. Tak dalecharno, tam dzie fyro kamlot, prowadzi dróga.
  • Taj trza fest capnońć kamień w graby, jak chcesz nim szpurtnońć daleku. Tam gdzie tyn kamień poleci, tam tyż masz sztajgować.

Aforyzm 22 / Aphorism 22

  • Du bist die Aufgabe. Kein Schüler weit und breit.
  • Ty jesteś zadaniem do odrobienia. Lecz jakoś nigdzie nie widać ucznia.
  • Ty żeś je zadaniym ze szkoły do zrobiynio. Ynoś szkolŏrza nikaj ni ma.
  • Të jes domôcą robòtą ze szkòłë. Leno szkòlôka co be jãą miôł òdrobic nijak nié mô widzëc.
  • Ty jezdeś zadaniym zez lani do odrobiynio. Jakojsiś ni ma ganc nikogusińko, chto by chodziuł do lani i je mioł odrobić.
  • Z ciebi to to taki zadani domowy, co si szkolarzom w szkoli zadaji, ino ży szystki szkolarzy gdzieś szczeźli.

Aforyzm 23 / Aphorism 23

  • Vom wahren Gegner fährt grenzenloser Mut in dich.
  • Prawdziwy wróg jest źródłem twego bezgranicznego męstwa.
  • Ze twoigo prawego niyprzijociela dostŏwosz do siã festelnego mynstwa.
  • Richtich procëmnik je zdrojã twòji nôwiãkszi òdwôdżi.
  • Echt wróg budzi wew tobie echt wielgachnum odwage.
  • Jak trafi si tobi jaki fest batiaryga, co si znim fest magulasz, to bez niegu możysz zostać takim chojrakim  ży joj!

Aforyzm 24 / Aphorism 24

  • Das Glück begreifen, daß der Boden, auf dem du stehst, nicht größer sein kann, als die zwei Füße ihn bedecken.
  • Zrozumienie czym jest szczęście, to uświadomienie sobie, że ziemi do stania nie potrzebujesz więcej, niż mieści się pod twymi stopami.
  • Spokopić szczynści ôd tego, iże ziymiczki na keryj stŏwosz, niy trza ci wiyncyj, jako mŏsz ziymie pod nogōma.
  • Zrozmienié szczescégò to swiąda tegò, że cobë stojec, brekòwné je leno tëli zemie, wiele sã zmiescy pòd nogama.
  • Byńdziesz wiedzioł, co to jes szczyńście, jak zrozumiysz, że żeby stojeć nie trzebno ci wiyncy zimi, czym zajmujum twoje szwajsy.
  • Jak ty ci zmitygujesz, co to znaczy czuć si klawo w życiu, to tyż bedzisz kapował, ży do tegu szczeńścia ci starczy tyli ziemi Ili masz pod pedałami.

Aforyzm 25 / Aphorism 25

  • Wie kann man sich über die Welt freuen, außer wenn man zu ihr flüchtet?
  • Czyż można w innym przypadku cieszyć się światem, jak tylko wtedy, gdy się do niego ucieka?
  • Jakōż idzie radować sie światym kej indzij, jak za czas, kej do świata sie śmiato?
  • Jak sã jidze redowac swiatã jinaczi niżle tedë, czedë sã do niegò ùcékô?
  • Inacy sie nie do cieszyć światym, jak ino zgolajunc do niegó?
  • Czy si da inakszy cieszyć światym kołu siebi, jak tylku wtedy, gdy megasz du niegu?

Aforyzm 26 / Aphorism 26

  • Verstecke sind unzählige, Rettung nur eine, aber Möglichkeiten der Rettung wieder so viele wie Verstecke.
    Es gibt ein Ziel, aber keinen Weg; was wir Weg nennen, ist Zögern.
  • Kryjówek jest tak wiele, że zliczyć trudno, ale jeden tylko jest sposób na przetrwanie; za to możliwości przetrwania tyle, ile kryjówek.
    Cel jest, tylko nie ma drogi do niego; bo to co uważamy za drogę służy zwlekaniu.
  • Niy idzie porachŏwać wiela je placōw, na kerych sie idzie skryć, yno retōng je jedyn; a możności retōngu tela, co placōw do skrycio sie.
    Je kaj, ale ni ma drōgi. To, co uznowōmy za drōga, po prowdzie je zmitrynżyniym.
  • Nórcëków do schòwaniégò sã je tëli, że drãgò je pòrechòwac, le je blós jeden retënk; zôs mòżlëwòtów retënkù je tëli, wiele je placów, cobë sã schòwac.
    Je cél, ale nie jidze do niegò niżódnô darga, bò to, co më bierzemë za dargã, je do te, cobë mùdzëc.
  • Skrytek jes wuchta, wybawienie ino jedno, ale możności przeżycio tyle samo, co skrytek.
    Cel jes, ino ni ma drogi dó niegó. To co my pozywómy drogum, to jes zapociykanie się i wagowanie.
  • Miejsc gdzie można si zadekować, jest tyli, ży nie porachujesz, nu tylku jedyn jest sposób, by ci nie dorwali. Du kużdyk kryjówki sztymuji jedyn sposób. Gdzie trza si dokatulać, to widać, nu droga gdzieś sczezła, bo ta droga cu żeś sy wykombinował, to inu do zwlekania bedzi dobra.

Aforyzm 27 / Aphorism 27

  • Das Negative zu tun, ist uns noch auferlegt; das Positive ist uns schon gegeben.
  • Obecnie spada na nas to, co niedobre; wszystko dobro już otrzymaliśmy.
  • Terŏzki ściepowane je na nŏs to, co złe; to co dobre już sie nōm dostało.
  • Terôzkù spôdô na naju leno to, co lëché; wszëtkò, co bëło dobrégò, mómë ju dostóné.
  • Teroz sfolane jes na nos to, co niedobre; szysko dobre my już dostali.
  • Teraz nam si wali na łepety szystku cu złe. Co byłu dobre to my już zafasowali.

Aforyzm 28 / Aphorism 28

  • Wenn man einmal das Böse bei sich aufgenommen hat, verlangt es nicht mehr, daß man ihm glaube.
  • Jeśli zło raz już wniknęło w człowieka, to nie potrzebuje, by mu człowiek ponownie zawierzył.
  • Zło ustanie żōndać ôd cia, cobyś w nie dalij wierził, jak sie mu już rŏz ulygniesz.
  • Żelë złé rôz ùdostało człowieka, tej nie mdze brëkòwało drëdżi rôz sã do niegò cmùlëc.
  • Jak roz uwierzysz złu i je wpuścisz dó sie, to óno już wiyncy nie potrzebuje żebyś ty mu wierzuł.
  • Jak czort już wlaz ci za skóry, to si on starać ni musi, aby już drugi raz wiary mu dał.

Aforyzm 29 / Aphorism 29

  • Die Hintergedanken, mit denen du das Böse in dir aufnimmst, sind nicht die deinen, sondern die des Bösen.
    Das Tier entwindet dem Herrn die Peitsche und peitscht sich selbst, um Herr zu werden, und weiß nicht, daß das nur eine Phantasie ist, erzeugt durch einen neuen Knoten im Peitschenriemen des Herrn.
  • Skryte myśli, torujące złu wolną drogę do twego wnętrza, to myśli zła – nie twoje.
    Zwierzę wyrywa swemu panu bat i zaczyna samo się chłostać, bo sądzi, iż w ten sposób staje się panem siebie a nie wie, że to tylko fantasmagoria, wywołana nowym węzłem na pańskim bacie.
  • To, co sie wystŏwiosz po kryjōmu kej żeś już puścił do siã zło, je gynał jednake s’tym, co ône se po kryjōmu myśli.
    Gowiydź imościowi wyruwo pajcza i napoczyno sie niōm prać, bo ji sie ubzdurziło ôstać imościym a niy wiy, co to je yno bzdurzyni, kere sie wziōno s’nowego knobla, co go imość zawiōnzoł na rajtpajczy.
  • Krëjamné mëslë, jaczé rëchtëją złémù dargã do Twòji dëszë, to prawie mëslë złégò, a nié Twòje.
    Zwierzã wëriwô panowi batug i pòczinô sã samò rznąc, bò mësli, że na nen ôrt stôwô sã panã samégò se , a nie wié, że to je leno òmana, jaką sprôwiô nowi pëzgel na pańsczim batugù.
  • To co wew tobie jes takigo, że ci koże sie roztwiyrać na zło i wpuszczać je do środyszka, to wew wogle nie jezdeś ty, ino rych zło.
    Stwór zabiyro swojymu panu bat i lucho sie sóm, bo sie mu widzi, że bez to byńdzie sum sobie panym. Tej, ale nie wiy, że tak mu sie ino widzi bez to, że pón przód zawiunzoł jeszczyk jedyn, cołkiym nowiusińki guziołek na rajtpajczy.
  • Skryty myśli cu w sobi dekujesz drogi dla czorta do ciebi szykuju, bo taki myśli to so jegu myśli, a nii twoji. Jak skiła linewki swemu panu chapsni i si nio sam kropić bedzi, to si psu zdaji, ży un tera jest sobi pan. No ali on si dał wykiwać bez tu, że to ino jegu pan na linewce du katania nowy gudz zanudzał.

Aforyzm 30 / Aphorism 30

  • Das Gute ist in gewissem Sinne trostlos.
  • Dobro jest poniekąd pełne rozpaczy.
  • Dobroć je tako jakoś nafolowano boleściwościōm.
  • Bëlnota p​ò richtoscë wëfùlowónô je trëchlëną.
  • Dobro jes, nie całkiym – ale o małe co – jak taki muk.
  • Nie jedyn raz w dobrym rozpaczy fest siedzi.